#ayyy gör yaaa

[zaruriyet]

Bu aralar büyük deliyim, böyle deli dolu dedikleri delilik. Belki iyi belki kötü bilmiyorum.

Bir şeyler bana iyi geliyor ama henüz ne olduğunu söylemeyeceğim, kendime bile itiraf edemediğim bir şey çünkü. Saçma bir tutulma hali, ama bu şarkıyı bağıra çağıra söylemek istiyorum. Beş yüz tane gizli hesap açıp her yerden birilerine göndermek istiyorum. Böyle delirdim, böyle delirttiler. Her neyse, dua edin sevsin beni. Hayatımda ilk defa bir şeyleri reel hayata döküyorum ama onu da tam yapamıyorum. Soyut kalmasına alıştığım düşüncelerin somutlaşması canımı yakacak mı acaba, belki de yanıldığım bir şey bu kim bilir. Ama bebek adımları dedikleri şeyi yaparken de canım çıkıyor, tutamıyorum kendimi, ama her zaman bir şey vardır. Ya olmazsa, olmazsa da içimden söküp atacağım bir şey olacak, ben genelde içime gömdüğüm şeylerin başında gelen şeyleri nasıl söküp atacağımı bilmem.

Deli gibi yağmur yağıyor, bir şeylerin olması için kaç kere dilek dilemek kaç dua etmek gerek. Kaç yakarış bana onu getirecek? Belki sonsuz, belki hiç.

Bir şeyler oluyor, bardaktan boşalırcasına oluyor hem de, benim canımı yaka yaka oluyor, ama beni uyuşturmaya da devam ediyor. Bir şeyler oluyor çocuklar, ne olur bir şeyler olsun. Hadi bakalım açın elleri dua ediyoruz.

Bir ümit, gör beni.

Çok küçük bir ümit, sev beni.